.. هَمــ آغوشـــ🤍🪐🫀 ..             ←پارت۴۵۰→

چند دقیقه ای بیشتر نگذشته بود که دست دراز کرد وضبط وروشن کرد...شیشه سمت من وخودش وباهم پایین داد وصدای ضبط وزیاد کرد... دست چپش و به صورت قائم گذاشت لب پنجره و چنگی به موهاش زدو...بعد شروعکردبه ضرب گرفتن روی فرمون!...نگاهی به من انداخت وباشیطنت گفت:امروز قراره یه روز رویایی باشه!...این روزرویایی رو باآهنگ خوندن شروع می کنیم!

وبا تموم شدن این حرفش خواننده شروع کرد به خوندن...ارسلانم همراه آهنگ بلند بلند می خوند...جوری که همه ماشینای کناری ومردمی که توخیابون بودن چپ چپ نگاهمون می کردن!:
لب دریا کنار تو...
دل من بیقرار تو...
خوبه تو اینهمه آدم...
من شدم دارو ندار تو...
میدرخشی مثه الماس...
توهم عاشق شدی پیداس...
گوشه دل تو جامه...
دلت اندازه دریاس...
صداش واقعا پرف از احساس بود!حساسی که توی صدای ارسلان هست توی صدای هیچ کس دیگه
ای نیست!این تیکه از آهنگ وبه همراه ارسلان زیر لب زمزمه کردم:
- دوتا آدمیم با دوتا دل عاشق...
با من تا آخرش باش...
بگو باشه...
تو دنیا محاله واسم...
مثل تو پیدا شه!
لبخندی به روم زد وتکیه دست چپش واز لبه پنجره برداشت ودستش واز پنجره بیرون برد وبا ریتم آهنگ تکونش داد...بلند بلند می خوند:
- صدای خنده های تو...
میگه باید برای تو...
جون دادش!
بگو شبی تو دیده کی؟...
دلم بجز تو دیگه چی میخوادش؟!
کسی به تو نمیرسه...
ندیدم هیچ جا مثل احساس تو...
همینه میزنه سرم...
که از یه دنیا بگذرم واسه تو...!